hayatın herkese bir getirdiği var. herkes için ayrı özel şeyler. tek ortak noktası her şey gibi sonlarının olması. zaten bitecek olan bir şey binlerce yıllık insan hayatında sadece 70 yıl yaşanıp bitecek ve unutulup gidecek. unutulmasa bile sen bunun farkında olmayacaksın. bu kadar uğraşın sebebi ne peki? duygu olarak değil mantık olarak düşünüldüğünde çok saçma geliyor. ama işin içine duygu girdiğinde giberim mantığı gibi bir düşünce oluşuyor. doğru olan hangisi. mantık mı duygu mu?