Meslekte ilerlemiş abilerime laf söylemek haddime değil ancak yeni mezun veya okuyan küçüklerim hakkında yani z kuşağının doktorculuk oynayanları hakkında bir iki kelam edeyim

1.özellikle 24 ocak kararlarından sonra kapitalizmin en vahşisiyle karşılaşmış büyüklerimiz yani anne babalarımız, çocuklarını yetiştirirken (ki sistem de aslında bunu söylüyor) mutluluk başarıda saklı dedi
Ve o çocuklar bencillikten başka bir şey öğrenmedi(he suanki Türk toplumunun yapısında olan bir şey bu,ancak bu çocuklar ilkokuldan itibaren bunu öğrendiği için tabiri caizse bu konuda master degree yaptı)
Arkadaşı yeri geldi derslerinde onu geçti, içten içe ona kin güttü, çaldığı enstürmanlarini kıskandı, büyüdü üniversitede not paylaşmadı, tusta moral bozdu, yanlış bilgi paylaştı çıkmış sakladı

Meslekler aslında 2 ye ayrılıyor, yaşamak için çalışanlar ve çalışmak için yaşayanlar
Doktorlugun kutsal ve örneğin ingilterede beyin cerrahlarına sir denmesinin sebebi de bu (bizim doc anlatırdı ilk defa ing çalışırken sir demişler buna"oglum daha geçen hafta bana tr'de ana bacı giriyorlardı yazılmaması gereken bir ilacı yazmadığım için bir kendime gelemedim demişti:D")

Şimdikiler ne kadar az iş ne kadar çok para o kadar iyi tarzında takılıyor
(He sen ne oldun yarram derseniz ben de ikisi arasında arafta kaldım maalesef )
Dolaysıyla yeni hekimlerin derinliğinin olduğuna yine haddim olmayarak inanmadığımı söylüyorum
Nitekim bunu hocalarım da söylüyordu nesil geçtikçe boş geliyor diye ortalama olarak (kendini ayiranlari tenzil ederim )

Sonuç olarak Eğer doğru olan onlar gibi yaşamaksa ben sagliksizim
Eğer değilse büyük bir grup aynı yeni nesilin diğer meslek grupları gibi sağlıksız

Diğer soruların saçma ,tabii ki aritmi geciren kardiyolog vardır,ben anjiyo sırasında svo geçireni bire bir biliyorum