Gecenin zifirisi bana gözlerini anımsatıyor. Her seferinde dalıp dalıp taa en uzaklara kadar kayboluyorum. Yitip gidiyorum kendimden sürüklendikçe sürükleniyorum düşüncelerden düşüncelere. Bazen anlam veremiyorum kendime, insanlara en çok da insanlığa... Sadece herkesten nefret ediyorum nefret sevmemek değil aslında benim düşüncemde, severim sevmek benim yapımda var ama tanıdığım için nefret ediyorum sadece. Bilmiyorum mayk belki de en iyi sen anlıyorsun beni kalbim paramparçayken nasıl da bu kadar sağlam duruyorum. Tabi bunları düşünürken bu gece içmeyi planladığım son (12.sigaramı) da yakıyorum düşün artık boğazım ne kadar hassastır bir tane daha kabul etmiyor edemez belki de boğazıma düğümlenen kelimelerin bunun üzerinde çok etkisi vardır. Neyseeee koca bir boşvermişlik hissine kapılmak istiyorum sadece herşeyden herkesten uzak kalmam iyi gelir umarım bana...
Kendimle barışık bir insan olmayı planlamışımdır hep bakalım ilerleyen günlerde hayatım nasıl devam edecek doğrusu biraz merak var ama bundan daha kötü olacağını sanmıyorum...
Daha yazmak istediğim çooookk şey var da zamanım oldukça seni yalnız bırakmayacağım mayk.