Bir kişiyi o olmadan o kadar çok ve uzun süre sevmek ki kimseye verecek sevginin kalmaması. Açıkça herkesten uzaklaşıp o olmadan onunla yaşıyorum. Başkalarıyla sevişiyorum, kötü alışkanlıklar ediniyorum, kariyer yapıyorum ve hızla yukarı tırmanıyorum ama o olmayınca tadına varamıyorum. insanlar beni onları sevmemekle itham edip bir de sorunu kendilerinde arıyorlar. Seviştiğim kadınlar beni kötü biri olarak nitelendiriyor bununla da yetmezmiş gibi başka kadınlar da bunun için benden hoşlanıyorlar.

Hayatımın 6 içerisinde bu kadar değişmesi beni de şaşırtmıştı ama nasıl olmuştu. O 6 aydan önceki 6 ayı da hatırlamıyorum ama onu mutsuzluktan hatırlamıyorum. Bu 6 ayı mı? Bunu da hatırlamıyorum çünkü sansar salvonun da dediği gibi kafam 180de. Kimseye kendini verememek ve her seferinde bir sahil ilçesinde bitiyor hikayelerimiz. En kötüsü de o da gelse onunla da olmayacak olması. Onunla da sonumuz bir sahil ilçesi olan kadıköyde sonsuza dek kaybolacak bir hatıra oldu. Tekrar olur biliyorum. Bir insanı o yokken o kadar sevmek ki o insanı bile sevememek tekrar görünce avcılara giden bi metrobüste.

Şimdi onu gaspettiler bir yüzük ve müstakil evle.

iyi geceler değerli sözlükçüler.