doğuştan pgibolojim bozuk ve ben bunu lisede fark ettim. çevremdeki insanlara deli miyim diye sorduğum zamanlar olmuştu, normalsin demişlerdi ama ben yaşayarak öyle gözüktüğümü ama öyle olmadığımı öğrendim. bir de el ayak titremem var ve pgibolojik bozukluğa eklenince tak gibi oluyor.

burnumun büyük olması, tek kaşlı olmam, yaşadığım mahlede 30 yaş altı bekar tanıdık olmaması, sevgili kavrdıbının benim için uzun zamandır ütopik olması benim için önemsiz şeyler. uzun zamandır memlekete dönme planları yapıyordum ama şimdi de yarın gitmek yerine evde kalıp fosur fosur uyuyup üstüne euro truck + kola çekirdek + kral fm eşliğinde sabahı etsem mi diyorum bu kafayla ömür geçer mi amk para sıkıntım yok iş sıkıntım yok ama bu 37 ekran kafam var ya kafam bütün mesele onun içinde.