4 yıl boyunca 1 tane bile arkadaşım olmadı aq.Baslarda bu gerizekalılarla takılmak istemiyodum nefret ediyodum o ergence gibimsonik hareketlerinden. Sıraya kafayı koyup geri dönüyodum. Sonra bı baktm 3.snfta felaket anksiyete baş gösterdi. Okulu bırak yemekhaneye bile gidemiyodum utancimdan aç yatiyodum.
4 yıl boyunca tek oturup tek yedim.
3.snif 2.donemden 4.snf 2.doneme kadar 1 yıl ilaç kullandım.
4un yazında duzelmem için son çare work and travel yaptım.
5in 2.doneminde diğer bölümlerden ark edindim çok güzel bir ortamla bitirdim.
Allah'a şükür su an normal insan seviyesindeyim.
Özet: Insanoğlu sosyal bir varlık, samimi olmak zorunda değilsin ama
konusacabilecegin insanlar olsun. Istersen numara yap hepsine yeter ki yalnızlığa düşme amk her geçen gün daha kötüye gidiyor yoksa.

Edit: Burada yalnızlığı övecek huur çocuklarının hiçbirine inanma. Hepsinin günlük hayatında arkadaşları vardır sınıftan olmasa bile. Bunlar yalnızlığı yaşayan insanlar değil. Hepsine şahit oldum.
Ama eğer sen de benim gibiysen ki benim 1 tane bile arkadaşım yoktu. samimi olmasan bile muhabbetin olsun herkesle.