dünyanın en saçma fiber optiğinde yıllardır yaza, çize, asa, kese, boş yapa...

ne gazmış biladerim...

hadi son kez olsun, hiç bi şekilde zorlanmayalım ve hatta hor bile görülmeyelim... en baştan, sakin sakin anlatalım...

zannedersin kimsenin derdi yok... hep aynı sorunların peşinde yıkılıyo ortalık... kendi dertlerimiz zaten vitrinimizin pis tarafı, eğer satamıyosak biz dahil kimin ihtiyacı var ki hayatta çektiğimiz sıkıntılara??

geçiniz, bizim daha önemli toplumsal acılarımız var... zaten bunu çıkarsan bitaka yaramazlığımız ayan beyan gün yüzüne çıkacak, 4 duvarımız birden yıkılacak... zaten hava da atamıyoruz, kastığımız duyar, sanalda elde ettiğimiz gurur hep bunun üstünü örtmek için...

bu kadar boş zihni tartsak 20 tane solucana belki anca denk gelir ağırlık olarak...

yalan mı, kastığınız duyarın yarısı kadar kendi sıkıntılarınızı vitrin etseniz tüm çaresizliğiniz, beceriksizliğiniz gözler önüne serilecek...

ki bu linç etmekten beyni yanmış koyun güruh sanki kendileri aynı dertlerden muzdarip değilmiş gibi sizi eziklemekten de bi dakka geri durmayacak...

birisi de çıkıp demiyo ki, kardeş biz naapıyoruz, bu neyin manyaklığı??

ben yine bi soruyla cevap veriim, hayatımız bu kadar mı utanç vegibası?? lanet olsun bizi her gün maddi sıkıntıların içinde onun bunun havasını yemek zorunda bırakanlara, püüüü!!!

içimizde fırtına koparken kamuya açık alanda yere çöp atmamakla övünmek bi yana, bugün kınamakla yetindiğimiz kadın cinayetleri var ya, sosyal medya olmasa onu bile yapamiycaz!!!

peki hiç kendimize sormiycaz mı, "ulan biz hakkaten ne taka yarıyoz" diye?? belki de sormiycaz, çünkü bunu da moda ettik anasını satiim... hani herkes bunu yapıyo ya, kimisine göstermelik...

peki hadi ona da eyvallah... ama bu özenti kültürü yıllardır aynı ergenliğin içinde kendinde olmayana büyük bi istekle "yaa işte bak ben bunlarla uğraşıyom, bunların hebisini biliyom, siz hala aynı bilindik şeylerle uğraşın, nıhaahaa" demekten öteye gidemedi...

30 yaşına gelmiş herifler farklı ve ilginç olma çabası içinde burberry önünde bekleyen çavo starlara döndüler... ki buna ben de dahilim... doğma büyüme coventry çocuğuymuşum gibi bbc radyo 1den drum and bass setleri paylaşıyorum, yalan mı??

velhasıl, gücü yetmeyen de böyle uzaktan taşliycak benim gibi... hani bi tabir var ya "pembe zütlü" diye, aha işte bu o vaziyet...

ama yalnız değilim ve bu pembe züt aleminden kurtulmayı da öğrendim... hayattaki tek gözle görülür faydam bu olduğu zaman gerçekleri duyunca kaşlarım çatılmıyo...

tabii sizi bilemem... günü kurtarmaktan beyniniz yanmış amk... hani, yapabileceğinizin en iyisini bu zannediyosunuz... öyle alışmışsınız, öyle de gidiyosunuz, yarın yine aynı... gerçi istediğinizi de alıyosunuz ya, sorun olmuyo o yüzden sizin için...

neden kabiliyetinizi bu kadarla kitliyosunuz?? uğraşamıyosunuz, uğraşsanız bile sıçıp sıvamaktan korkuyosunuz...

belki de hayatımızı utanç vegibası haline getiren şey bu olamaz mı?? bu aynı bi virüs gibi, sosyal medyada her yerde bu...

onu da geçtim, bi de anti duyarcı mallar var, herkesin gittiği yoldan yürümeyen... böyle yapınca farklı olduğunu zanneden... zannedersin yıllarca alternatif kültür sanki sırf bunlar var olsun diye mainstream edildi... hadi kötüyü beğenmiyosunuz anlarım, yapılan her iyi işe de illa bi kulp takma çabası... bi tanesi de bu sözlüğe ismini veren serkan dangalağı... "susamam"a video çekmiş, yarım saat boş yapıyo... kızın birisi dünya liderlerine karşı "benim havamı, suyumu, ekmeğimi, geleceğimi çaldınız hödükler" diye tepki gösteriyo, kız isveç'te yaşıyomuş da, bu neyin atarıymış... zaten konuşurken ağzı burnu yamuluyo, ecünnü...

gerçekten interneti kullanmayı bilmiyoruz... ve bu bilinçsizlikle yıllar içinde interneti böyle, bu şekilde var ettik, işin en acı tarafı...

allahtan tek bişeye takılıp kalmamış, yaşamından, düşündüklerinden, zekasından ayrıntılar satmayan insanlar da var... çok şükür hala var... keşke ben de onlardan olabilseydim...

bu "free yourself" diye şarkı söyleyip dans eden zihniyet de bende yok misal... haliyle ben de buna özeniyorum...

tek derdim kendi derdim olsun isterdim... tabii satıcam ya, kendi derdimin de cool olmasını isterdim... ama şikayet etmemeyi öğrendim zamanla... daha doğrusu, şikayete takılıp kalmamayı... hayat her şekilde geliyo zaten, sevinci kovaladıkça da güzelleşiyo... neyse, gelecek beş paragraf boyunca kader, sınav gibi fetullahçı masalı anlatmak istemiyom...

ama hakkaten... bi klas bi üst düzey var, normal popüler kültürün üstünde... ortamdaki gösteriş yoğunluğundan belki farkedilmiyo ama yeni alternatif bu olsa gerek... bunun temelini çok şükür ki farkettim... tek ekgib buna uygun çevre...

dur şimdi de burnumdan konuşucam, "siz hala aynı gösteriş merakında boğulmaya devam edin, ehehehehee aşağılık yığınlar sizi... "

hakkaten haa... dur dur, allaaşkına dur, bunu daha önce söyledim ama tekrar söyliycem, gaza geldim...

hani bu vasıfsız, köylü, fakir, amele yığın var ya, bizim gibi aşalak (çok aşmış, o kadar aşmış ki, aşmaya alışmış) zihinlerin sırtına kambur... hani istanbulu kalabalık eden, trafiği tıkayan, köyüne dönse ne güzel olan... onları aşağılama süreci bitti...

yeni aşağılanacak yığın bizleriz, en başta da zekasıyla, mizahıyla, farklı olma çabasıyla kendini ortaya koymaya çalışanlar... çünkü gerçekten bu şekilde olan milyonlarca insan var... ve hepsi de aynı şeyi yapıyo, aynı şekilde yaşamaya çalışıyo... biz eğer, bi adım öteye geçip bunu daha klas ve cool bi alternatif seviyeye taşıyamazsak aha bu yığının içinde yok olup gidicez... o aynı şeyi yapan milyonlarca "farklı"dan hiç bi farkımız kalmayacak yanisi...

azcık hava atiim:

2010lu yılların başında "bu kitap kafe kültürünün modası geçecek, bundan sonra "mba"li beyaz yakalılar gelecek demiştim... sonra onların da modası geçecek, hayattan keyif alan bugünkü sosyal medya fenomenleri trend olucak" demiştim...

hebisi çıktı... öhüm...

evek, sabahın beş buçuğunda yine deli gibi yazmışım... ne güzel kafa açıyom lan... iki gündür market market geziyom, koli topliycam da taşınacam... nakliyeyi hallettik, büyük ihtimal bazar günü adios...

hayırlısı...