T:Nergiz! Nergiiiiz!
Nergiz uyumuştu. En iyisi sabahı beklemek olacaktı. Hem belki dediklerini yapamazlardı. Sonuçta iki üç aptal memur bunlar. Sistem içinde pek bir vasıfları yoktu. ihanet dahi etseler sistemi etkilemezdi. Bende uykuya daldım.
Sabah olduğunda bahçeden sesler geliyordu. Bir bağrışma. Ses tanıdık ve bende uyku sarhoşluğunda anlam veremiyordum. Gözümü hafif bir şekilde açtığımda Nergiz yatağında değildi. Yataktan fırladım ve dışarı baktım. Nergiz ile Cengiz tartışıyorlardı yine. Koşarak bahçeye çıktım.
C:Sonunda beni satan adam teşrif etmişler.
T:Cengiz sen istemesende senin en iyi dostun ben olacağım. Biz olacağız bunu unutma.
C:Cidden mi? Neden yalan söylüyorsun?
Nergiz, Cengizin üstüne yürüyerek başladı lafa.
N:Çünkü burada üç kişiyiz. Ve sen bize asla zarar vermedin. Öyle değil mi Tuğrul?
Gülümsedim Cengize bakarak.
T:Aynen. Cengiz bizim en iyi arkadaşımız.
C:O halde siz bu hapiste tıkılın. Görevliler kaçalı yarım saat oldu. Bende gidiyorum artık.
Cengiz, Nergizi iterek koşmaya başladı. Nergiz tam koşarken kolundan tuttum.
T:Bırak hayatını yaşasın.
Nergiz kaşlarını çattı. Cengiz de hayatının hatalarına doğru kaçtı.