Akşam olmuştu bakkalı kapatacaktım ki mahalleden benimle yaşıt üç kız geldi. Aynı sınıftaydık zaten.
Kızlar:K
I:Buyrun ne alacaktınız?
K1:Görüyorsun değil mi kaderi?
I:Anlamadım.
K2:Aynen kanka. Bütün oğlanlar buna yanık ama bu eziğin bir halttan haberi yok!
I:Sen önce düzgün konuşacaksın! Bir şey almayacaksanız kapatıyorum.
K3:Vay vay! Bakkalda mı kapatırmış bu afet. Kızım sen kendini pazarlasan şimdi zenginsin. Böyle güzellik kimsede yok.
I:Böyle güzellik yoksa bana var. Siz şimdi gibtir oluyorsunuz yoksa bir kaza çıkacak.
K2:Ne yapabilirsin ki?
I:Bunu!
Bastım suratına yumruğu. Ötekinin karnına tekme attım. Üçüncü yüzüme vurdu bende üzerine atlayıp boğazlamaya başladım. Yüzüne yumruğu yiyen yumruğun etkisinden kurtulup üzerime atladı. Karnına birkaç tekme ile yere serdim. Ardından karnına tekme yiyenin elinden tutup bakkal dışarı attım.
I:Benim neler yaşadığımdan haberiniz yok! Ahkam kesecek başkasını bulun. Ben sizi bir kalemde harcarım.
K2:O yüzün bizim olacak!
I:Lan gibtir git!
Beni en çok üzen bu ettiğim küfrü üzerime çok titreyen öğretmenimin de duymasıydı. Ekşiyen suratı ile evine girmişti. Kızlar tehditlerle bakkaldan gitmişti. O gün de zaten anneme bakıp uyumuştum. Başka bir şey yapacak ne moralim ne de takatim vardı.