O olaydan sonra gece bir şey olmadı. Dedem aralıklı aralıklı evde ezberden bir şeyler okumaya devam etti. Gece normal bir şekilde yattık sabahta kalktım. O gece rahat uyumuşum. Sabah kalktım kahvaltı yaptık. Kahvaltıdan bir, bir buçuk saat sonra hoca babamı aradı. istanbul!dan gelmiş damadının evindeymiş bizim oraya gelmemizi istedi. Babamda bu kadar işi başımıza açıp birde bizi ayağına çağırmasına çok sinirlendi. Babamda verdi veriştirdi , sen buraya geleceksin bizi bu hallere sokup arkamızdan iş çevirdin. Bizde seni adam bildik, hoca bildik diye sitemkar sitem kar konuştu. Hoca da sakin konuşup alttan alıyordu. Oraya gelemem işi ancak buradan halledebiliriz dedi. Babamda inat edip önce sen buraya geleceksin diye bayağı bir cebelleştiler. Hoca ben oraya gelsem de tekrardan buraya geleceğiz dedi. Babamda inat ettiği için sen önce ayağımıza geleceksin, sonra konuşup nereye gideceksek gideriz dedi. Hoca damadı ile köye geldiler. Babam onların geldiğini görünce ağzına ne geldi ise saydırdı. Hoca öyle dinledi sadece hiç geri cevap vermedi. Suçlu olduğu gözleri den belliydi. Ama gözlerinde merhamet değil sanki bir hinlik vardı. O an bunu hissetmiştim ama kimseye bir şeyden söz etmedim. Sanki bana iyilik değil zarar vermeye gelmiş gibiydi.
Dedem , ne yaptın oğluma sen Allahın cezası adam, birde hoca olup örnek olacaksın, bumu senin örnekliğin vs vs diyordu ama hoca dinlemiyordu. Bunlar konuşulurken damadı da ortamdan uzaklaşıyordu. Sonra hoca , bu kadar lafa gerek yok gibi bir şey dedi. Akşam olmasına az kaldı, eğer bir an önce şehre gitmezsek bu gece bu evde çok kötü şeyler olacak, kimse kalmasın bu gece burada , Burayı mesken edip ya oğlanı elinizden alacaklar , yada oğlanı delirtip kendini öldürtecekler dedi.
Bizimkiler bunu duyduğunda olayın ciddiyetinin farkına vardı ve hemen hazırlandık. Biz bizim arabaya bindik, hocalar da aynı geldiği gibi arabalara doluşup şehre gitmek üzere yola çıktık…