Herneyse işte Viktoriayla saat 8 sularında Münih Garında buluştuk bana turistik yerleri göstermemi istedi birkaç hafta boyunca neredeyse hergün buluşup Münih’te ki turistik bölgeleri ziyaret ediyorduk. Tarihi yapılar, müzeler, meydanlar vs.
Bana burda hiç arkadaşının olmadığını, birtek beni tanıdığını, benim arkadaşlarımla tanışmak istediğini söyledi. Bir gün bütün tayfa toplanıp önce dönerciye daha sonrasında bara gittik. Dedim ya Sinan kardeşim oldu benim diye.
S: Deli, kanka ben kötü hissediyorum ya tuvalete gelsene
D: Harbi mi kanka gel gidelim.

Bayılacakmış gibi duruyordu kolunun altına girip zütürdüm tuvalete birden kendine geldi.

S: Kanka seni tanıyorum, zeki çocuksun. Sana bi soru sorucam eğer bilmiyorum dersen, benim gözümde, Dünya’nın en aptal insanı olursun
D: Söyle brom
S: Bu kızın sana nasıl baktığını görmüyomusun?

Bunu duyduktan sonra nedensen sinirlendiö. Ona zarar vermemek için hızla mekandan gittim. içimden şu düşünceler geçiyordu; SANANE LAN AMINA KODUMUN OĞLU ÖLMÜŞLERiNi gibEYiM SENiN, YATAKAK BABAANNENi gibEYiM AMIN OĞLU
Kafam da güzel biraz. Mekandan çıkar çıkmaz bağırmaya başladım. Hiç abartılcak bişey yokmuş diye düşünmeyin. Evet yok ama bunu yapma zorunluluğu hissettim o an kendime bişeyi ispatlamaya çalışıyordum.