1) arkadaş ortamlarında falan genelde ilgiyi üstüme çekiyorum, espri yapınca erkek kız farketmez gülüyorlar ve konuşmaları genelde ben yönetirim. E kızları ayarlayadabiliyorum. Yani 1 var diyebiliriz.

2) plan yaptığım oluyor fakat henüz hiç uygulayamadım, tehlikeden kastın ne bilmiyorum ama sırf yasak olduğu için heyecanlı diye olmamam gereken birisiyle oldum. (incicilerin fantasizidir kuzen gibmek, kuzenim değildi ama yakın Bi akrabamın kuzeniydi, babası da polisti) Böyle müstakil köy evinde onlar damda otururken alt katta öpüp gidebildiğim kadar ileri giderdim, ona karşı bişey hissetmememe rağmen aşıkmış rolü oynardım.

3)kendi çıkarlarım herşeyin üstündedir ve başarıya giden her yol benim için mübahtır, yaptığım şeyler genelde çevrem yüzünden oldu suçlu olduğumu düşünmüyorum. Ayrıca pişmanlık duyacak birşeyim de yok bence.

4)gelelim benim en iyi olduğum yere, küçüklüğümden beri yalan söylerim. 4.sınıftayken okula gitmek istemediğim için evden okula diye çıkıp 1 saat sonra geri gelip öğretmen hastalanmış bizi de eve yolladılar demiştim. Öğretmen telefonla aradığında da annemin telefonu yanımdaydı, telefonu aldım balkona çıktım ve öğretmene ildışındaki teyzemin çok kötü hasta olduğunu, onun yanına geldiğimizi 1 hafta daha dönemeyeceğimizi söyledim bana yazılı olduğunu söylemişti o hafta, bende yazılı olduğu gün okula gidip babamın şehirde işi olduğu için babamla geldiğimi, yazılıya girip geri gideceğimi söyledim, anneme de o gün 2 saatlik şenlik tarzı bir şey olduğunu ve geri geleceğimi s. Söyledim. Hoş 2 ay sonra veli toplantısında ortaya çıtkı ama gayet iyiydi yaşıma göre. Hala da yalan söylerim ama hikayeleştirir ve gerçeklerle beraber söylerimki inandırıcı olsun, o kadar fazla söylüyorumki kendime bile yalandan hikayeler kuruyorum. Kesinlikle çok yalancıyım ve aşırı zevk alıyorum kimi istersen o olurum, bş kız neyi seviyor serseri mi? Ben yıllarca beladan kurtulmamış bir serseriye dönüşürüm hemen.

5)tartışmalarda genelde haklı oluyorum, karşımdaki beni anlamayıp başka şey söyleyince sanki sinirden beynim uyuşuyor gibi oluyor ve onları ikna edene kadar durmuyorum. Lisedeyken münazara takımındaydım. Bize konu verirlerdi, araştırma yapın gelin derlerdi ve tüm okulun önünde tartışırdık. Fazla araştırma yapmazdım, bir iki temel şey bakardım ve münazarada bunları söyleyip üzerine kendi uydurmalarımı eklerdim, yapılmamış araştırmaları yapılmış, bizim lehimize olacak ufacık kanıtı üzerine ekleye ekleye dağ gibi gösterip kazanırdım. 1 kez kaybettik onda da jurinin hile yaptığını düşünüyorum.

6) bunu cevaplamam ne kadar doğru bilmem ama zeki olduğumu düşünüyorum, insanları kandırdığım doğru.

7)annemi önemsiyorum, onun dışında sevgi duyduğum ya da aşık olduğum kimse yok, ama şuan sevgilime sorarsan ona aşık olduğumu söyler, tüm arkadaşlarım benim onları önemsediğimi düşünüyor ama bence hepsi birer aptal, insan kendini önemsemeli. Sonuçta tek gerçek dost kendimiziz.

8)hiç şiir okumadım ama yalandan vaaz verdiğim oldu, kelimeleri ustaca kullandığımı söylemeliyim en güvendiğim yönlerimden biri konuşma becerim.

9) genelde haklı olduğum ve özür dilememe gerek olacak bir durum pek olmadığı için cevabım yok bilmiyorum bu maddeyi.

10)hayall en sevdiğim şey, dediğim gibi kendi kendime hikayeler kuruyorum. Ünlü birini görüp çekici bulursam onla alakalı hayaller, ama öyle basit değil. En ince detayına kadar. Bazen film seneryosundan daha karmaşık hayallerim oluyor, mesela birinde aşırı derecede büyük bir şirket kurmuştum ve resmen dünya pazarına sahiptim. Devletler yıkıldı ve tek yönetici oldum. Ölümsüzlük bulundu, insanlık uzaya gitti benim önderliğimde ve ben yeni tanrı oldum. Tapınaklarım falan yapılmıştı. Tabii basit halini anlattım ve bu kurduklarımın en ufak örneği. Yani kendime hayalperest diyebilirim. Eee sence var mı bende?