Fulya benim kanadı kırık serçemdi. Duygusal anlamda yıkılmış bu kızı almış, besliyor, iyi ediyordum. Belki de geçmişte yaptıklarımı kendime unutturmaya çalışıyordum. Hayatımda ilk defa bir ilişlikiyi kendim için değil, karşıdaki için yaşıyordum. Onu da düşünüyor, bir karar alırken yada bir söz konuşurken onu incitmemeye çalışıyordum. Fulya git gide daha iyi olmuştu, duygusal anlamda yaşadığı o travmaları unutuyordu. Uzun süre sonra birlikte olma teklifi ondan gelmişti. O güne kadar hep ben onu hazırlıyor, işi yatağa kadar ben zütürüyordum. Fulya'nın bu teklifi ondaki değişimi ve iyileşmeyi gösteriyordu. Artık hızlı da seviyordu, yada ilişkiye girerken titremiyordu. Hızlı yapmamı bile istiyordu. Bazı günler ise bir bira açar, kucağına uzanır anlatır da anlatırdım. Kimseye anlatamadıklarımı.. Hep içimde sakladığım, büyütüp bir çığ haline getirdiğim aslında basit olayları.. O beni dinler, saçlarımı sever, küçüğüm diye severdi beni. ilk defa birisinin yanında yaşımı doğru hissediyordum. Evet ben daha 21 yaşındayım. Bütün bu yaşadıklarımı yaşamam gerekiyordu benim. Asıl yaşıma dönmüştüm. Fulya beni severken yada sarılırken tam ensemden kavrardı hep. Bunu bana bir kadın ilk defa yapıyor, vücut dilinin önemi bu olsa gerek. Bu harekette bir dominantlık var.. Ne zaman raydan çıkacak olsam Fulya bana bakışlarıyla "sakın" diyordu. Ne zaman bir asilik yapsam, fevri bir çıkışta bulunsam tebessümle bana bakıyor, yine ensemden tutuyor, "bana yemez bunlar güzel çocuk" diyordu. "Akşama yapacak bir aktivite bul, ben gönlünü alacağım senin" Ya Fulya çok olgundu, yada ona içimi açmış olmamın meyveleriydi bu, bilmiyorum, ama beni bırakmıyor ve saçma sapan bir hareket yapmama da izin vermiyodu. Bir abla gibi dikiyordu bakışlarını ve bunu o kadar tatlı, o kadar masum yapıyordu ki, ben ilk defa birisine itaat ediyordum.