Bu gün kan aldırdım. zütümden değil kolumdan.amk karısı sanki kanımı değil ruhumu çekti şırıngaya.ne zaman kan aldırsam böyle oluyor. parmak uçlarım uyuşuyor gözüm kararıyor. kireç gibi suratımı gören hemşire 'bakma' diyor.o öyle deyince daha da bakasım geliyor. bakıyorum ve görüyorum anamın dıbını. kopkoyu, nerdeyse siyah dolduruyor kanım tüpü. sonra hemşire onu etiketlerken şöyle bir çalkalanıyor kıvamlı ve iğrenç. çok iğreniyorum kanımdan. Kolumu kesseler o kadar tiksinmem herhalde. Bu arada cahil bir bin kurusuyum itiraf etmeye bayılıyorum bebeğim.