utancımı düşündüm sonra uzun uzun. artık başıma gelen konusunda yapılacak bir şey yoktu, intikam dışında. ama belki artık bu kadar iğrenç görünmeyebilirim diye düşündüm. okulun yolunu tuttum. sınıfta kalmıştım kalmasına ama devam edebiliyordum. devam etme kararı aldım. başka çare gelmiyordu aklıma. şeytan gibi olamazdım. herşeyden nefret ediyordum etmesine de,kendim dışında kimseye zarar vermek huyum değildi amk. muallak değildim, öyle hissetmiyordum ve bir daha olmasına izin veremezdim. belki bir umut okur da iş bulurdum normal insanlar gibi.bu karar beni rahatlattı.bir dahaki okul yılına kadar para bulmak sorundu yalnız. ulan dedim, utanmaya alışkınsın nasıl olsa. kararttım yüzümü o bizim mahallenin en fakirlerini okutan hacının kapıyı çaldım. bayramda gitmiştik bir kere evine, bize hayrına yemek yedirmişti.

beyler ev muhteşem bir yerdeydi. üstelik tek evi de o değildi adamın. kapıyı orta yaşlı bir yardımcı açtı,e tabi kovmaya kalktı ilk dilenci sandı. hoş,ben de dilenciydim bir nevi ya..dedim ben hacı amcanın yardım ettiği çocuklardan biriyim. adam hastaymış (baya yaşlıydı zaten),kızıyla görüş sen dedi. salona geçirdi beni. orda yine orta yaşlı suratı bir parmak boya, süslü bir karı otuyordu. durumu anlattım. tamam dedi, okul başlamadan gel harçlık vereyim, kitap defter al. Bu beni inanılmaz mutlu etmişti beyler.

O rahatlıkla eve gittim. abimi tuvalette buldum. sızmıştı. öle bıraktım muallakyi. Ona yakışan yer orasıydı zaten. keşke kendiliğinden ölse de beni uğraştırmasa dedim içimden. kolundan iğneyi çekip aldım. kolonyasını, üstüpünü, kaşığını bir şırınga daha buldum onu..ne bulursam attım çöpe. kurumuş yarım limon buldum onu bile attım. daha sonra kapıyı üzerinden kilitleyip çıktım.iki gün sokaklarda yattım.eve döndüğümde tam da umduğum gibi inlemeler, küfürler duydum içerden
Kapıyı yavaş avaş tadını çıkara çıkara açtım. içerisi kusmuk,ter ve sidik kokuyordu. adam sanki canlı canlı çürüyordu. bir köşede titreyip duruordu. beni görünce önce son gücüyle bir iki patlattı, sonra yalvardı, sonra küfür etti, sonra yine yalvardı..ben de açtım kapıyı, saldım dışarı.

beş saat sonra falan geri döndü.tam istediğim gibiydi. mahalleyi birbirine katıyordu. anlaşılan şeytan sözünü tutmuştu. bütün gece beynimi gibti. yine üzerinden kapıyı kilitleyip bir kaç gün dışarda yattım. hiç kimseyi bulamamıştı mal alacak, veya zütünü satacak. nüfuzluydu şeytan. zaten daha sonra yolunu fena buldu. neyse, eve yeniden döndüğümde artık manyaklık geçmişti ama bu sefer de boş boş bakıyordu bir köşeye. kafa yerindeydi yalnız,tam istediğim gibi.