Antalya havamında çalıştığım dönem, hayatımın en ilginç dönemlerinden birisiydi. 18 yaşında memur olmuştum ve o dönem net 1.500 tl maaş alıyordum. Yapılan fazla mesai ödemeleriyle çoğu ay 2.000 tl yi buluyordu ki bu asgari ücretin neredeyse 3 katıydı. Çelebi on binlerce çalışanı olan kurumsal bir şirket, maaş almama korkusu yok, patron dövme korkusu yoktu. Sadece mesai saatleri çok değişkendi, ancak o yaşlarda zor gelmiyordu insana. işe yeni alınan 17 kişiydik, bunun 10-11 tanesi kadındı, erkekler azınlıktaydı. O grupta Murat dışında hiçbir erkeği sevmedim. Konuşmaları, hal ve tavırları kırıktı. Kırıta kırıta konuşup, kızlara ayollu mayollu şakalar yapıyorlardı ki bu benim gözümde muallaklikti. Onların bu ilgileri kadınların elbetteki hoşlarına gidiyor, ama zütlerini de kaldırıyordu. Bu bende istemsizce kadınlara karşı cephe almama neden oldu. Hepsine soğuk ve kaba davranıyordum. Nereden bilebilirdim bu kabalağın onların bir kısmını cezp edeceğini ve içlerinden 2 tanesini düzenli giber hale geleceğimi. Gruptaki kadınların tamamı kaliteydi bunu kesinlikle söyleyebilirim. Erkekler de ise 1.85 boyun altında kimse yoktu. “Bize sürekli, siz vitrinsiniz, giyim kuşam, traşlarınız, makyajlarınız sürekli ekgibsiz olmalı”