Okulu hiç sevmedim, yıllarca sevemedim. Başarısız bir öğrenci de değildim aslında, ama matematik sınavından 4 aldım diye yarım saat dayak yediğim bu düzeni sevmiyor, hatta nefret ediyordum.
Lisede asla çalışan bir öğrenci olmadım. Sorunlu bir tip bile sayılırdım. Dil bölümü okuyor, hafta sonları dahil iş çıktıkça ekstra denilen işlere gidiyor, otellerde çalışıyordum. Bu ingilizcemi çok geliştirmemi sağladı, ancak yine de okulda sorunlu bir tiptim.
Süper lisede okudum ben, ancak okulun ilk gününden son gününe kadar iliklerime kadar hissettiğim bir şey vardı, ben oraya ait değildim. Birisinin hakkını gasp ediyordum sanki. Bir insan kendinden nefret ederek kaç sene yaşayabilir baylar ? Benim tam 12 senem kendimden nefret ederek geçti.

Öfke bir yüktür. Hayat sürekli kızgın yaşanmayacak kadar kısadır, buna kesinlikle değmez.