Çok iyi anlaştığım bir kız arkadaşım var. Ben onunla birşeyler paylaşmaktan ve zaman geçirmekten çok keyif alıyordum. Bağlandım bi anda tüm arkadaşlarıma olduğu gibi. Aşırı değer veririm

Ama meğersem o aynı değeri vermiyormuş. Örnek olay: sırf onun günü yorgun geçtiği için 2 saatlik yol çekip evinin dibinde takılırdık. Ama o ne yaptı izinli gününde başkalarıyla takılıyor bize dakikalar ayırıyor.(isteyen istediğiyle takılır ama bi kusura bakma de be) Ve ben onun için o kadar yol tepmişim. Yarım saat sonra işim var diyip kalkıp gidiyor sadece nezaketen kusura bakma bile diyemiyor.

insanlarla keyif seviyesine göre takılıyor kimden keyif alıyor ise yanınızdan anında ayrılabiliyor.

Mantığım diyor ki gibtir et işte o arkadaşın kişi değil

Ama kalbim kırık. Göğsüme birşey oturmuş durumda. Ve ağlıyorum nedense