ki burada yazarken bile gerçekten yazamıyorum konuşmayı unuttum neredeyse amk. ulan bir insan nasıl bu duruma düşebilir. önceden sosyaldim falan ama şimdi yok.tak gibi bir haldeyim amk. gibeyim böyle şansı da kaderide.
böyle hayatıda insanlar sürekli yüzüme küçümser bir tavırla bakıyor amk. hepsi hayvan gibi hareketlerde bulunuyor nefret doluyum etrafıma karşı vallaha insan yüzü görmek istemiyorum amk.ben beni anlayacak insan bulamıyorum ki.