Uyuduğumun farkında bile değildim. Omzuma dokunan bir elle gözlerimi açtım. Kafamı çevirdiğim de sabahtan bana sorular soran adamdı bu. Bana "Neden burada uyuyorsun? Evin yok mu senin" dedi. Bende adama bakarak "Babam beni evden kovdu bende buraya geldim" dedim. Yanında ki kadın da "Bu gece misafirimiz olsun yarın çaresine bakarız" dedi. Yanlarında birde benim yaşlarım da bir kız vardı ve babasına "Evet baba, hadi eve alalım" demez mi. La olum ben sokak köpeğimiydim ben. O yaşlarda bile hissetmiştim bunu. Adamda elimden tutarak "Hadi gel bu gece bizim misafirimiz ol" dedi. Bende adama bakarak "Abi ben akşam otobüse bineceğim" dedim. Adam "Saat kaçta otobüsün?" diye sordu. Bende "9'da" dedim. Bana "9'a daha çok var hem ben seni bırakırım arabayla gel hadi" dedi. Saatin kaç olduğunu da bilmiyordum. Biraz mırın kırın falan ettim ama en sonunda beni evlerine sokmuşlardı. Kapının önüne geldiğimizde ben ayakkabılarımı çıkartacaktım ki Adamın karısı gülmeye başladı. Gülerek bana "Ayakkabılarını çıkartmana gerek yok direk öyle girebilirsin" dedi. Şaşırmıştım. Baktım onlarda ayakkabıyla giriyor, bende girdim. Adamın kızı beni elimden tutarak "Gel benimle" diyerek çekiştirdi. Beni salona zütürmüştü. Bizim ev kadar adamların salonları vardı. Kocaman televizyon. Kocaman koltuklar. Her şey kocamandı. Kız beni koltuğa doğru fırlattı. Az daha düşüyordum amk. Bir şey de diyemiyorsun.