şu an nerdeyim, kimse bilmiyo... yarın nerdeyim, ben de bilmiyorum...

yaşamak her ne kadar mutluluktan, keyifli anlardan ya da gerçekleşen heveslerden ibaret görülse de kendini gerçekleştirmek isteyen biri için yaşamak aslında üstesinden gelinen musibetler bütünüdür...

insanların kendini bişey zannetmesi yerine göre belki faydalı olabilir, belki başınızı göğe erdirir... ama başa çıkılan her musibetten sonra bir bakmışsın, gökteki sen daha dizlerine anca gelir...

o yüzden şekilden ibaret havalı coolluklardan ziyade öbür tarafa sağlam bi hikaye zütürmek bana daha mantıklı geliyo...

umut güzel şey, belki hikayeyi de güzelleştirir... ama abartılınca kişinin kendi değerinden ödün verdirir...

bunun farkında olmak sarsar ama her ne olursa olsun, yıkılmaktan iyidir...

hayat her şekilde devam ediyo... yaşanacak güzellikler de bitmez, kötüsüyle değiştirilecek iyilikler de... akıllı olmak, insanın kendine hediye edebileceği en büyük lütuf olmalı...

insan olmak sadece gerçek olanın, hakikatın yolunda yürümeyi gerektirir... bunun dışındaki her şey hayalden ibarettir...