Turp günlerinden bi' gün, sabah beş.
Dilimde bi' şarkı nasıl'sa beleş.
Bendeniz Şekerler'in oğluyum, cebimde güneş.
Misal düşmemiş bi' kar tanesiyim.
Varsay uykuda bi' köy hanesiyim.
içim ihtiyar savaş gazisi...
Talebim değil hanlar hamamlar, gömme saraylar...
Sahibi olduğum her şey: rûyalar.
Herkesin doyduğu bi' çıkma ekmek.
Senin de öyle...
Pantolon-ceket, sokaklar benim.
Bastığım toprak, ağaçlar benim...
Neler gördüm, neler görmediğim?
Aldım ihmalden planlarımı.
Gezdim çıkmazda sokaklarımı.
Kadınlarca derya yüzdüm, saadet bulmadım!
Beyaz attan düştüm ne hükmüm kaldı, ne prensliğim.
Adımdan bi' harf attım, görmedin.
Herkesin doyduğu bi' çıkma ekmek.
Senin de öyle...
Her gün aynı göz haliyle ben
Uyanıyorum sabaha...