Muayene sonucunda doktor kasık fıtığı teşhisini koydu. Ameliyat olmam gerektiğini, ameliyattan sonra da hava değişimine çıkacağımı anlattı. Zaten beklediğim bir haberdi. Bana amelyat tarihini belirten bir hasta yatış kağıdı verdi.
Hasta yatış kağıdını aldıktan sonra komutanların hastaneye gelmesini ve beni almasını bekledim. Olağanüstü bölge olarak geçtiği için askerin çarşı içerisinde gezmesi, hastaneye bırakıldıktan sonra kendi iradesiyle çıkması kesinlikle yasaktı. Hastane kapısında sigara üzerine sigara içiyorum. Tamam güzel haber aldık, mutlu haber aldık amma velakin esas mevzu bunu komutanlara izah etmekti.Çünkü dediğim gibi askerlik yaptığım karakolda hava değişimine pek sıcak bakılmıyordu. Hele hele daha izinden yeni dönmüşken..
Neyse ki uzmanlardan biri nihayet beni almaya geldi. Karakola döndük. Karakola girdiğimde hemen apar topar karakol komutanının makdıbına doğru koştum. Kapıyı çaldım, tekmilimi verdim, baş selamımı icra ettim

-Fasisttipsizfakirvedeissiz Bursa! Komutanım izniniz olursa bir durum arz etmek isterim..
Buyur dedi. Elim ayağıma dolaşmış bir vaziyette kağıdı komutana uzatarak;

-Komutanım doktor bana kasık fıtığı teşhisi koydu. Ameliyat olmam gerekiyormuş,bu kağıdı verdi, buyrun..
Komutanın suratı düştü, canı sıkıldı, morali bozuldu amk. Bunu gözlerinden anlamak mümkündü. Karakoldaki uşaklarından birinin 1 ay boyunca tatile gidecek olmasına bir hayli sinirlendi sanırım.
Bağırdı çağırdı,ne lan bu falan dedi.
"Bu fıtık sende askerden önce vardı,sen şimdi hava değişimi için bunu öne sürüyorsun, kesinlikle olmaz "dedi. " Bölük komutanının bizzat talimatı var, tezkeresine az kalmış askerleri hava değişimine gönderemeyiz, kusura bakma" diye de ekledi. dıbına kodumun çocuğu, deli divane etti beni.Bir vursam suyunu akıtırım ama ne yaparsın? Askersin,emir kulusun...
-Emredersiniz komutanım! dedim ve çıktım odasından.