Şehre indikten sonra kaldıkları ilçeye gitmek için otobüse binmem ve otobüsle de yaklaşık 40-50 kilometre daha yol gitmem gerekiyordu.
Atladım otobüse vardım bunların kaldıkları ilçeye. Tülay ile eski hatun beni karşıladılar. işte sarılmalar, tokalaşmalar derken eve doğru yürüdük. Yürürken işte bu şehirdeki hayatlarından, evlerinden,etraftaki kafelerden, parklardan söz ediyorlardı. Sanki turistim dıbına koyim.gib gibi şehir işte. Neyini anlatıyorsun? Fakat anlatırken gözlerinin içi gülüyor ve mutlu oluyorlardı. Daha o zamandan bayağı sevmişlerdi o şehri.
Sonra evlerine vardık. Ufacık,tefecik, bodrum katında bir ev tutmuşlar.Evi eylül ayının sonunda tuttukları için hem fahiş fiyattan tutmuşlar hem de zaten başka alternatifleri yokmuş. Bahsettiğim şehrin o ilçesinde neredeyse sadece öğrenciler ikamet ediyor.

Orada toplamda 4 veyahut 5 gün kadar kaldım.Her akşam dışarıya çıkıp bar,pub tarzı mekanlarda bira içtik,bol bol sohbet ettik. Gezdik,eğlendik. Hatun,bu sefer yine beni ters köşe yaparak, gayet iyi niyetli ve gayet sıcak davranıyordu. Amma velakin 4 gün boyunca kızla adam akıllı bir şey konuşamadan, göz açıp kapayıncaya kadar, daha ne ara geldim demeden iznimin büyük bir bölümü bitmişti.
Her ne kadar gitmek istemesem de,her ne kadar orada çok mutlu vakit geçirmiş olsam da,veba mikrobu gibi yapışan askerlik görevimi bitirmem gerekiyordu. insan bırakıp gidemiyor dıbına koyayım.Ama tilki kürkçü hesabı, gibe gibe döndük Bingöl'e.