Etrafıma bakındım gidebileceğim en yakın yer dört beş kilometre ılerde ki başka bir bağ eviydi. onunda ışıkları yanıyor birileri var demekki.ama aramızda aydınlatma direkleri yok zifiri karanlık heryer. telefon olsa ışığıyla giderdim. burda kalırsam kafayı yiycem ne yapıp edip o telefonu alicam önce elemanları ariycam ulasamassam ışığıyla diğer eve gidicem. gene yarım kapı yapıp içeri yi kont etim. bişey yoktu yatak bıraktığım gibi incinti. nasıl oldu bilmiyorum ama teli alıp dışarı firlamayi basarmistim. yada buna izin verilmişti. önce hepsini tek tek aradım kimse açmadı telini. direğin dibine oturup yüzde kirklik bir şarjın beni oraya zütürüp goturrmiycegini düşünmeye başladım.39 a düşünce daha fazla zaman kaybetmemek adına gitmeye karar verdim. yoldan sapmazsam direk zütürür beni yol ama arada ayrimlar var buralar bağ bahçe olduğu için traktör yolları var hep. ekran isigiyla yürüyor ayrımlarda flaşı açıp yolu netlestiriyordum. yolun yarısını geldim nerdeyse