Namık nefesimi kesti boğazım çok acıyordu son birkaç kez daha kökledi ve çıkardı. Nefes alamıyordum. Ona baktım. Yüzünde kinle karışık bir tebessüm vardı. Ne diyeceği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Tek derdim beni bırakmasıydı. Kafamı eğmeme izin vermedi. Çenemden tutup kaldırdı ve kulağıma yaklaştı. "işte şimdi ödeştik" dedi..