Evim buraya yakın malum yakın olsun diye taşınmıştık. ahmet in dünden cebime sokusturdugu parayla bi taksi çevirip evin önüne geldim. üst baş değişince ticarilerde durmaya başladı tabi.ama eve giricek cesaretim yok ilacın etkisi daha gecmediyse ev gene virane yse. biraz dışarda oyalanip ilacın etkisi iyice geçsin diye beklicem. Böylece eve girdiğimde eşim beni kapıda karşılayacak. eğer böyle olursa bidaha cikmiycam evden bidaha yanlarından ayrilmiycsm diye yeminler ettim.bi cafede çay simit yedim. eskiden kiloluyum diye asansör kullanmayan ben bir deri bir kemik kalmışım. O evde kaç gün aç kaldım allah bilir.
Vakit geçmiyor keşke akşam olsaydı. Teli kapattım biliyorum beni ariycak lar.zof bela saat iki oldu. giricem artık beklediğim şey olmassa anılarımı tazelerim biraz uzanırim akşamı beklerim diye kapıyı yavaşça açtım.
Lanet ilaç nasıl birşey mis olmadı gene heryer dökülüyor. Oğlumun odasında ağlayıp sızlayip yatıcam.
Bi zaman sonra uyumuşum uyandığımda gece saat sekiz gibiydi.
Evet ev karanlıktı ama sıcaktı sanki kombi kendini ısıtmisti. şimdi kalkıp elektrik düğmesine basmak kalmıştı.ama cesaretim yok yapamıyorum pencerenin önündeki kalorifer peteğine elimi uzattım tanrım sıcacık ti.hemen kalkıp ışığı açtım ve evimdeyim. burda nekadar uyudum acaba çocuklar nerde diye gezindım salondan sesleri geliyor oynuyorlar bıraktığım gibi...