CK: Gel otur.
Dedi ve yanını gösterdi. En azından ben öyle anladım. Oturdum. Ortamdaki diğerleri aralarında konuşuyordu ama ben o züt kalkıklığıyla pek bi şeyi umursayamıyordum. O sırada aklımda binlerce şey kuruyodum ki:
CK: Hey dinliyo musun sen yaa
Ben: Dalmışım pardon
CK: 3. Söyleyişim ama Buse ben senin adın ne?
Ben: cesurabeyyy
Buse diye devam edeceğim karıştırmayınz
Buse: Memnun oldum
Ben: (Aralarında konuşanlara bakıp hakkımda konuşuyolarsa analarını tez zamanda gibeceğimi bildirmek istiyordum)
Buse: Hep böyle misin?
Ben: Nası
Buse: Suskun
Ben: Galiba evet

Asosyal suskun bi çocuk olabilirdim ama nerdeyse bebekliğimden beri dövüş sporlarına ilgim vardı. Hiç salona gitmemiş olsam bile evde kum torbasında çalışıp akşamları babamla taks maçları izlediğimiz oluyordu. Bu yüzden kendime güvenim vardı bu konularda. Biraz da bu yüzden zütüm kalkmıştı sanırsam.