Dışarısı gavur amı gibi yanıyordu. Ankaranın böyle olacağını düşünmemiştim. Sokağın aşağısına doğru yürümeye başladım. ilerideki sahayı görebiliyodum çevresi baya kalabalıktı. Yere bakarak yürümeye devam ettim. Arada bir kafamı kaldırıp esnaflarla bakışıyordum. Neden bilmiyorum ama kasapın kapısındaki adam anasını zütten gibmişim gibi bakıyordu bana. Korktum hızlı adımlarla geçtim orayı. Sahanın olduğu yere gelmiştim. içeride bi grup yaşıtlarım yerde oturuyordu. Beni evden çağıran çocuğu gördüm ve yanlarına doğru gittim. Beni görür görmez:

KÇ:Kapıdaki Çocuk
CK:Capli kız
Ş:Şişman bin

KÇ: Oooo bizim soğan gelmiş hoşgeldin bro ehehehehhe
(Ağzını gibtiğimin gevşeği)
CK: Yeni taşınan mı bu?
Ben: Evet yeni taşındık.
Ş: Keşke gelmeseydin. Dedi ve taşak geçerek baktı
içimden yine aynısı olmamalı hayır diyordum yine dışlanmamalıyım. Ve o an gaza gelerek
Ben: Babasını görüp üzülen ilk defa görüyorum. Dedim ve gülümsedim. Ortamdan oooo sesleri yükseliyordu. Klagib ergen ortamıydı ama ilk tanışmaya göre kendimi ezdirmediğimi düşünüyordum. Sonradan keşke ezdirseymişim diyecek olsam daa...