Çok derdim ve sıkıntılarım var beyler bende burada ara sıra entry açarak sizlerle dertleşiyorum...

Kendin bahsedeyim çok kısa bir şekilde..

Çok küçük yaşta kaza geçirdikten sonra hayatı mahvolan hiçbir arkadaşı olmayan hep ezilen bir insandım...

Kaza trafik kazası kafatasım kırıldı ve beynimin bazı yerleri çok zarar gördü..

Bir çok pgibolojik sebepde doğdu bundan dolayı hem içsel hemde hasta'dan ötürü..

Ailem çok sahip cıktığı için arkadaş çevresi hiç görmedim..

Bebek gibi yetiştirimdim..

Zaten 22 yaşındayım 17 -18 gösteriyorum ruhum 400 yaşında bir ihtiyar.. Bazen ise 5 yaşındaki bir bebek..

Dedim ya hem Fiziki hem Ruhsal olarak iyi değilim...

Babam 2 yıl önce öldü .. Annem ise bir kazadan ben çok küçükken bir kazada felç kaldı...

Anneme bakıyorum beyler hiç bir arkadaşım yok hiç bir sosyal çevrem yok hiç bir aktivem yok ... Hiç bir sevenim gerçekten yok..

intaar edesim geliyor.. insanlar benden uzaklasıyor.. En yakın gördüklerim bile bana sırt çeviriyor ve beni kullanıyorlar..

Herneyse kısa kesicem yoksa 5 saat yazarım hayat hikayemi...

Olumsuz olaylardan dolayı 22 yasındayım ve açıktan lise okuyorum ..
Son sene inşallah seneye bitiyor okul..

Şuan bana hiç bir işyeri bana iş vermiyor verdikleri zaman ertesi gün kovuyorlar çünkü panik atak vb herşey var bende elim birşey tutmuyor.. Yetiştirme tarzı da buna ek olarak tabi..

Ne yapıcam beyler... Amerikalara gitmek istiyorum... Tiyatro.. Pgiboloji... Öğretmenlik.. Sinema.. Astrofizik.. Bilim.. Bunları çok istiyorum... Ama kimse bana yardım etmiyor... Siz yardım edin akıl verin beyler lütfen...