Şuan seni göremiyorum nerede saklanıyorsun kim bilir. Ama beni duyduğunu biliyorum. Her seferinde daha sert bir veda oluyor biliyorum. Güle güle aşkım... ”

Feis gözlerindeki yaşları esinti ile kurutmak için yüzünü çevirdi. Elindeki içkisini kokladıktan sonra kafasına dikti. Ayağa kalkıp yatağına doğru giderken duyduğu ses onu korkutmamıştı “hoşcakal”. Pencereden içeri dolan ışık, aşağıya düşen şeyin gölgesi ile kısa süreli kesildi

Pencereye dönmedi yüzünü. Misafiri önce izlemiş, sonra dinlemiş ve gitmişti.
“Sert ve zor vedalar... ” diye söyledi son kez. Dizlerini kendine çekip kıvrıldı. Tekleyen hıçkırıklarını bastırmaya çalışarak uykuya daldı.