...

sunumlardan iki gün sonra mezuniyet balosu vardı. tören öğleden sonra başlamıştı. bir sürü konuşma yapılacaktı. bu yüzden biz geç girdik. diplomaları akşamüstü verdiler. ailesi gelenler falan vardı. samimiyetsiz, sıkıcı bir ortamdı. balo, biraz geç saatte başladı. işte bu eğlenceli sayılırdı. yine de biz fazla kalamadık. içmeye gidecektik. zengin arkadaşlardan biri Bahçeli'de bir mekan kapatmıştı. çıkarken davet ettiklerimiz oldu ama az kişiyi kötü yola çekebildik. gruptan fire vermemiştik, bu da iyiydi. mezun olamayanlardan da hem baloya katılanlar vardı, hem mekanda bekleyenler. balodan ayrılırken "Melis'i kimse davet etti mi?" diye sordum. ses çıkmadı. yanıma bir kız alıp gittim, yanlış anlaşılmasın diye. "Melis, bizimle gelmek ister misin? içmeye gideceğiz" dedim. tam cevap verecekken reddedeceğini anladım. daha sözüne başlamadan sözünü kestim. "yıllardır birlikte okuduk ama iki kelime etmişliğimiz yok. en azından son günümüzde biraz muhabbet etmiş oluruz. bir de baloda dikkat ettim, senin başarını kutlayan olmadı. biz kutlama yapmasını çok iyi biliriz. bizimle gelirsen, göreceksin. mezun oluyoruz ama yollarımız ayrılacak. bunu kutlamak biraz saçma geliyordu. sen gelirsen bizi, ayrılığı kutlama derdinden kurtarırsın. senin şerefine bir eğlence olur. ne dersin?". biraz buruk şekilde gülümsedi. "peki" dedi, "zaten ben de sıkılmıştım".

...