çektim doya doya içime. bana kalsa bırakmazdım tabi ki.sonra boynundan öptüm. hissetirmeden.
onun o güzelliği,o zerafeti,o duruşu , o kokusu. hiç bi kadında, kızda yoktu. evet yok biliyorum ağlama dedi. gitti.ama umursamıyordu sanki. bunca zaman ona çektirdiğimin bedeliydi bu.
şimdi düşünüyordumda,ne rezil bi durumdu o.gitme, seni hep sevicem derken ağlamalar vs.
gitti, arkasına dahi bakmadı. bense gözyaşları içinde onun gidişini izledim o yürüyüşü hep aklımda.hep bana söylemişti o gün "arama ,sorma mesaj atma, bitti, seni sevmiyorum"
tekrarlardı bunu.