Sağda solda ateist olduğu için övünen ve başka insanları bu sebeple aşağılama hakkı olduğunu sanan birisini görürseniz, bilin ki o adam ateist olmaktan başka hiçbir vasfı olmayan salağın tekdir.

Ateizm zordur. inanmak kolaydır.
Gerçekten inanan bir insan için ortada hiçbir sorun yoktur. Bütün taşlar yerine oturmuştur ve hayat çok basittir.
Bir yakınını kaybetse yeniden görecektir. Başına kötü bir şey gelse, bir hayrı vardır. Hayatı kötü gitse, daha iyisi verilecektir.
Ruhsal olarak rahattır inanan kişi. Onun tek derdi ahireti kazanmaktır.
Ateist ise gerçekten samimi ise rahat ve huzur yüzü görmez. Çünkü daima bir bilinmezlik vardır. Daima çözülmesi gereken sorunlar vardır. Hayatın hiçbir anlamı yoktur. Sen hayata anlam verirsin ama verdiğin anlam kadar bile etmez hayat.
En kötüsü de varoluş sancısıdır.
için için yer, kavurur, bitirir ruhunu.
Ve o virüs bir kere girdiyse aklına, bir daha asla \"emin olma\" duygusu tadamazsın.
Şüphe! Hayatına bir anlam katsan, içten içe şüphe duyarsın. \"Aslında tamamen anlamsız\" der içinden bir ses.
Anneni severken bile \"bu aslında hayatta kalma dürtüsü\" der içinden bir ses.
Davranışlar sahteleşir. Anlamlar anldıbını kaybeder. Sen anlam vermeye çalıştıkça anlamsızlık yer bitirir içini.
Ve işin sonunda, \"keşke bende basitçe inanan biri olsaydım\" dersin.
Ateizmin verdiği o sınırsız özgürlük, bedava değildir. Artık hayatının sonuna kadar o özgürlüğün bedelini ödersin. Ama artık geri dönüş yoktur. Artık inanca dönemezsin. Çünkü o şüpheyi asla öldüremezsin.
inanç herkese açıktır.
Ama ateizmi her bünye kaldıramaz. O varoluş sancısını herkes çekemez.
Bu sebeple ateist olduğunu söyleyen kişiler bile bir süre sonra inanacak birşeyler arar.
Yogaya yazılır. Doğu mistisizminden gelen enerji safsatalarıyla meşgul eder aklını.
Ya da bir ideolojiye bağlanır. Deli gibi onu savunur. Hayatını ona bağlar ve ruhani boşluğu onunla doldurur.

Ama hayır... Bütün bunlardan sıyrılan ve ateizmi tam anlamıyla yaşayan birisi, inanan birini görünce onun inancı ile oynamaz. \"Haklısın\" der geçer. Çünkü onun gönül rahatlığını bozmak istemez.

düzenleme:
Son olarak, bilim adamlarının neredeyse tamamı ateisttir. Öyle de olması gerekir. Çünkü belli bir inanca sahip olan birisi, "tamamen önyargısız" şekilde düşünemez. Önyargısız düşünmek, bilimin ilk şartıdır. Bunu yapabilen inançlı kişiler, inancı ile bilimi aklında ayrı tutan kişilerdir. Ve sayıları milyarda birdir.