sen onları seyir etmekten sıkılırken, onlar sende hikayeleşiyorlar. ilişik oluşunun süresi sonucu muhakkak bi düşünüş, bi davranış, bi hissediş doğuruyor insan.
senin hikayen oluyorlar.
doğum hikaye istiyor,
hikayeler süreç )
hikayen güzelse detayları seviyorsun.
güzeli sevmek yahut sevdiğini güzelleştirmek emek istiyor.

yaş aldıkça süreç azalıyor, neden bu fırsat şaraba tanınmış sadece ? sadece onun hikayesi hep güzel bitiyor. yılların, seyir ettirdiklerinden başka ne katkısı var öylece duran şaraba ?

taş, hissedebilir mi ona dokunanı?
bilemezsin.
taşa, yosuna, kabuğa ve çamura o cansızlığı/hissizliği yükleyen senin aklın.
belkide keşke o'nlar olsaydım diyeceğimiz kadar cismi vardır. hemde belki giysisidir taş, özündeki cismin