Telefona hiç bakmadım da o gün Emre’yi aramak geldi aklıma aradım açtım telefonu annesi çıktı .
A-annesi
B-ben
B- alo Emre neden gelmedin işe
A- oğlum Emre hasta doktora gitti bugün
B- hayırdır abla nesi varmış
A- böbreklerinde su toplamış
B- abla geliyorum ben ne zaman müsaitsiniz
A- ne zaman gelirsen ablam
B- tamam yarın öğlen geliyorum .

Beyler çok üzülmüştüm çünkü Emre’nin canı hiç tatlı değildi lan öleceğini bilse gelirdi doktor ne dedi acaba onu da bilmiyorum .
Kafayı koydum öğlen uyandık zaten yaren günaydın mesajı atmış Semra’dan önce ..
Lan bu hayırdır günaydın yazdım direk nasılsın yazmış dedim bi yazalım derdi neymiş .
Üstümü başımı giyindik işte gidiyorum Emre’lere metrodayım bir yandan da yarene yazıyorum .
Diyalog şöyle .
Y - yaren
B - ben
Y- ne yapıyorsun
B- iyiyim sağol arkadaş hastalanmış evine gidiyorum
Y- hadi ya kız mı yoksa : D
B- ne yapacaksın
Y- Semra için kötü olur yani yoksa banane Canım : D
B- erkek ya şaka yaptım iş arkadaşım Semra ile sen gibi biz de öyleyiz .
Gerçi daha iyiyiz amnskym .
Y- yapabileceğim birşey var mı
B- neler yapabilirsin
Y- valla bilmiyorum yeri ve zamanına göre değişir .
Bu mesajdan sonra niyeti belli etti bu ama şöyle düşündüm açıkçası acaba Semra benim ona olan sadakatimi mi sınıyordu ? Yoksa yaren başlı başına bir kahpe miydi ?
Emre’nin eve geldikten sonra zile abandım annesi açtı kapıyı baktım yatıyor bu odasında kapatmışlar kapıyı çocuğu karantinaya almışlar resmen ak.
B - ben
E- Emre