Bir gün ansızın babamdan mesaj geldi. Ne alaka çözemedim.
"Ogul Hatemim! Seni çok pek severim bilirsin. Ben bu garip baban pek bir şey katamadı sana bunu da bilirem. Ama şunu da bilmeni isterem. Biz bugün Kemal Emicen ile bir halt ettik. Zombik mi ne derlermiş adına yürüyen ceset. Nergiz Yingeni kurtarmaya gittik. Zombikler serbest kaldı ogul. Sen beni düşünme. Biz silahçının oradayık. Kemalin ogulu Orijin ve ekip olarak biribirimizi kolluyoruz. Sen eşin kızımı al kurtar. Beni düşünme. Ben burada iyiyem. Seni çok seven baban Memduh."
Babam belli ki haberleri önceden sunmuştu.
H:Lizzie! Ben şimdi çıkıyorum. Sen evi kilitle kapıyı asla ama asla kimseye açma tamam mı?
L:Neler oluyor Hatem?
H:Anlayacağız.