Ertesi gün büyük güne hazırlık için bir restoranta gittim. Parayı bastım. Her şey Açelya için olacaktı. Mumlar, pastalar, mekan süsleri... Çalışanlar ayarlanmıştı. Her şey tıkırındaydı. Mekandan ayrılacakken arkamdan gelen sesle irkildim. içerdeymiş farketmedim.
Y:Hatem!
Yüzümü Yöneticiye döndüm.
Y:Hala bir yanıt alamadım.
H:Hala kulübe devam etmiyorsun.
Y:Sorumun yanıtı?
H:Kulübün devamı?
Y:Hatem!
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yönetici.
H:Kimsin dedim?
Y:Benim bir adım yok Hatem! Herkes bana hep Yönetici der. Sorumu cevapla.
H:Yarın Açelyaya evlilik teklifi edeceğim. Yeterince açık mı?
Y:Açelya seni dostu olarak görüyor. Ama Lizzie. O görmüyor. O seni seviyor. Bunu bilmeni isterim.
H:Senden çok iyi bir yoldaş olurdu Yönetici. Seni sevebilirim ama dost olarak. Sen bir hayal uğruna kendini yakacaksın. Biliyorsun.
Y:iyi sözlerin için teşekkürler sana Hatem!