iki grup karşılıklı koşmaya başladı. Ben, sanki Charlienin Meleklerindeki Charlie gibi iki kızla dövüşüyordum ama bunlar kızlara bir şey yapmıyordu. Kızlarda bir iki kişiyi zorla savuruyordu. Bana ise beş kişi birden dalıyordu. Ağız burun yumruk atsamda etkisi azdı. Çok kişiydiler. Yine de kızların koruması çok etkili olmuştu. Savunmaları çok iyiydi. En azından gözlerim kapanacak derece şişmemişti ama beni tertemiz dövmüşlerdi.
P:O kızları bize bırakacaksın Hatem!
Koşarak kaçmışlardı. Sokağın ucunda zar zor seçtiğim arabaya binmişlerdi. Kızlar ise biri bir omzumda diğeri öbür omzumda beni taşıdı. Zorlandıklarını biliyordum çünkü 1.90 adamı taşımak kolay değil.
Gözlerimi hastanede açtım. Haber daha babama gitmemiş olacak ki başımda kimse yoktu. Sadece doktor vardı.
D:Günaydın Hatem Bey!
H:Babam nerede?
D:Babanız hiç gelmedi fakat kapıda iki kişi var sizi bekleyen. isterseniz alalım içeriye.
H:Alın!