GÜNÜMÜZ

IMDAN (KHEAN)

Bıçağımın kırılınca sanki gerçekten Kim Styla ölmüş gibi hissettim. O bıçak ile her zaman yanımda gibiydi. içim parçalanıyor. Duygularımı kilitleyebildiğimi sanıyordum. Şu an zayıflık gösteremem. Karşımdaki normal biri değil. Herhangi bir diyardan olduğundan bile şüpheliyim.

Kara-“Bıçağın da kırıldı. Pes et ve bana Halis’in yerini söyle. Yoksa öleceksin.”

Khean-“Yıllardır ölüm için bekliyorum. Çok uzun yaşadım ben. Ama ölümüm senin elinden olmayacak. Çünkü senin zayıflığını biliyorum.”

Kara-“Zırhımda birkaç delik açman beni zayıf düşürmez.”

Khean-“Biliyorum. Onun için bunu yapacağım.” Tüm enerjimi onun üzerine atlamak için toplamaya başladım. Bu kadar hızı kontrol edebileceğimden emin değilim. Hatta bu kadar hızlı atladıktan sonra yaşayabileceğimden bile emin değilim. Ama başarırsam o da ölür. Sonunda enerjimi toparladım ve ona doğru atladım. Ne yapacağımı anladığında kaçmaya çalıştı ama çok yavaş. Eğildi. Kaskının boşluğundan son anda tuttum ve kaskını çıkartabildim. Yere çakıldım. Başardım. Kaskı elimde. Ama vücudum daha fazla kımıldayamaz. Yere çok sert düştüm. Birden fazla kemiğim kırıldı. Galiba burada öleceğim.

Kara-“Rıfat. Bu diyardan git.”

Rıfat-“Sakın onu kullanmayın. Enerjiniz…”

Kara-“ÇABUK GiT!!” Portal açıp gittiğini gördüm. Kafamı zar zor kaldırdım ve kara zırhlıya baktım. Arkasını dönüktü. Ten rengi insanların rengine benziyor. Enerjiden bir varlık olduğunu düşünmüştüm. Bir insanmış. Bana doğru döndü. Ve gördüğüm kişi karşısında yumruğumu sıkmaya başladım. Karşımdaki kişi Bir Bine. Kim’i öldüren kişi. Lanet olsun. Ayağa kalk… Vücudum ayağa kalk. AYAĞA KALK!

Kara-“Beni gerçekten sinirlendirmeyi başardın. ismini unutmayacağım Khean. Şimdi artık öl. Alan sıfır…” Her taraf kararmaya başladı.