BiR BiNE

Ambulans geldi. Süleyman abiyi kaldırıp zütürdüler. Ben de ambulansa bindim. Ölmemeli. Ölmemeli. Eğer ölürse kime sırtımı yaslarım? Kimi babam gibi görürüm? Bunca zaman nefret ettim ama o giderse kime kızarım? Kimden korkarım? Kim bana küfür eder de içimden ona sitem ederim? Lütfen ölme.

Ambulanstan indik. Ameliyat odasına girdi beni de dışarıda beklemem konusunda uyardılar. Mecburen bir yere bir yere oturdum ve beklemeye başladım.

Kim-"Ben söylemiştim ama. Oradakileri katletseydin dışarı çıkmana gerek kalmazdı." Yanımda oturuyordu.

b-"Kapat çeneni. Öldün sen."

Kim-"Anne ejderha, Alfa, Beta ve Gama da öldü. Ama yanında olan kişi benim. Neden acaba? Düşündün mü?"

b-"Umurumda da değil."

Kim-"Çünkü olmak istediğin kişi benim. Vicdanın sana bir engel. Benim gibi vicdanını susturmak istiyorsun. Ve bunu düşünmekte haklısın da. Bu düşüncenden utanmana gerek yok sevgilim. Dünyanın hakimi olacak güce sahipsin."

b-"Ama kimseyi koruyacak gücüm yok. Ne karımı, ne çocuklarımı, ne de Süleyman abimi."

Kim-"işte bunlar yüzünden benim gibi olmalısın. Baksana. En başta şanslıydın da Ejderha diyarını buldun. Sonra orklarla karşılaştın. Rian diyarına gittin. Bu zamana kadar şansla geldin. iyi biri olman sana bir şey kazandırmadı. Hatta cezalandırıldı. Kardeşlerini kurtarmak için yaptığın hamlenin sonucu gezginliğin elinden alındı. Beni yendin ve ölümsüzlükle cezalandırıldın. Ve evet bu bir ceza. Çocuklarına tekrar kavuşsan bile onların öldüğünü göreceksin. Torunlarının, onların torunlarının. Bütün soyunun, yakın arkadaşlarının hepsinin ölümünü göreceksin. Ölümsüzlüğünü kıskanacaklar, hepsi sen olmak isteyecekler ama senden nefret edecekler. Aynı senin benim gibi olmak isteyip de benden nefret etmen gibi."

b-"Senin gibi olmak istemiyorum."

Kim-"Dilin yalan söyleyebilir ama kalbin yalan söylemez." Doktor ameliyathaneden çıktı. Hemen yanına koştum.

b-"Doktor bey. Allah aşkına söyleyin. iyi mi?"

Doktor-"Maalesef Bir Bine bey. Hastayı kaybettik." Dünya benim için resmen durdu. Sanki tüm her şey ölüyordu gözümde. Çiçekler soluyor, dünya rengini kayboluyordu. Gözlerim bulanıklaştı. Bu hissi hatırlıyorum. Huriye öldüğümde yaşadığım his.

Dışarı koştum. Koştum ve koştum... Sadece koştum. Yorulmak istiyorum. Kalbim sıkışsın yorgunluktan. Nefes nefese kalmak istiyorum. Ayaklarım ağrısın istiyorum. Bu acıyı başka bir acıyla kapatmak istiyorum. Kapanmıyor. Sonunda diz çöktüm. Yorgunluktan değil. Ağrıdan değil. Sadece koşmaktan sıkıldığım için. Ölümsüzlük bir lanet gibi hissettiriyor bana.

b-"YETER! BiR BiNE YETER! YiNE KiMSEYi KORUYAMADIN YETER. KARDEŞLERiNiN YANINDA OLAMADIN, KARINI KORUYAMADIN, BABAN GiBi SEVDiĞiN ADAMI KORUYAMADIN, ÇOCUKLARINI BiLE KORUYAMADIN LAN! SEN NE iŞE YARIYORSUN LAN BU HAYATTA? ÖLÜMSÜZLÜĞÜN NE iŞE YARIYOR LAN? ORKLARDAN ALDIĞIN GÜÇ NE iŞiNE YARIYOR? KAYBEDiYORSUN LAN iŞTE! HER ŞEYiNi KAYBEDiYORSUN. APTAL! APTAL... " en sonunda kendime bağırmayı bıraktım.

Kim-"Şimdi anlıyorsun. Aslında ikimiz de aynıyız. Bana kız kardeşim ihanet etti sana da baban. ikimiz de her şeyimizi kaybettik. Artık hazır mısın?" Gözyaşlarımı sildim ve ayağa kalktım.

b-"Artık hazırım."