aslında

Yaren'di adı. 12 senedir hala daha hatırlarım yüzünü. Kimine göre çirkin kimine göre güzeldi. Ne bileyim bana aşırı güzel gelmişti Yaren. Arkadaştık tanıştık muhabbet ettik tanımak istedi beni. Hatta şu konuşmayı da hiç unutmam

-Burhan konuşalım mı?
+Ee. Tabi ne hakkında?
-Senin hakkında Burhan aylardır tanışıyoruz. Sen beni tanıyorsun tamam ama ben seni tanımıyorum.
+Anlayamadım?
-Demek istediğim şu aslında. Tamam ne tür müzik dinlersin, ne yapmaktan hoşlanırsın vesaire biliyorum. Fakat seni tanımıyorum Burhan
+Yarencim. Neyden söz ediyorsun allah aşkına? Ne saçmalıyorsun?
-Dediğimi duydun Burhan oturacağız konuşacağız tanıtacaksın kendini bana. Aylardır kiminle konutşuğumu bilmek istiyorum.
+Ooof of. Peki ne zaman?
-Öğle yemeğini dışarda yeriz. Duruma göre okula gitmeyebiliriz. Uygun mu?
+Peki..

Ben o gün bi hata yaptığımın farkına varmıştım aslında. insanların beni tanımasına hiç izin vermemişim. istememişim... Düşündüm tabi bunu da.

Boy kilo vesaire fiziksel özelliklerimden bahsetmeyeceğim. Sadece spor yapmayı seven bir insanım. Bu kadar.

Öğle yemeğinde oturduk. Böreklerimizi yerken bir anda atıldı bu.
-Eee. Nerde kalmıştık?
• bir anda yediğim böreği yutamadım. Nasıl oldu bilmiyorum ama ters tepti lokma
+Nerde?
-Bana kendini tanıtacaktın. Buyur dinliyorum seni.
+Babamı biliyorsun. Annem öğretmen. Sevdiğim şeyleri ,yaptığım şeyleri, karakterimi az çok biliyorsun daha ne bilmek istiyorsun Yaren?
-SENi! *yüksek ses tonuyla söyleyince bi entersan sesi çıkıyormuş.
+E tanımıyor musun zaten?
-Ya Burhan. Dayanılmaz birisin harbiden.
+ Hee. x)
• çimdikledi. Ve harbi bu kızların tırnakları için taşıma ruhsatı falan alması lazım amk

O günden sonra sevdim aslında Yaren'i. Hayatımı ilk defa o duydu. 12 sene sonra ise sıra buraya dökmek varmış... Mutluyum *