Zaman geçtikçe benim o bin ile olan arkadaşlığım arttı ve bunun yanında bir arkadaşım daha vardı, Emircan. Emircan çok iyi bir çocuktu. Hatta hiç unutamadığım iki olay vardır onunla alakalı. Çok açtım ve cebimde para yoktu. Gururlu bir bin olduğum için daha doğrusu kimseye derdimi anlatamadığım için öyle kendi kafama göre takılıyordum anlayacağınız. Neyse işte Emircan geldi ve bana gel kantine gidelim dedi. Benimde canım sıkılıyordu gittim. Bu benden önce kantine gidip yiyecek bir şeyler almış al falan dedi verdi almadım ilk başlarda sonradan aldım çok ısrar edince. Utanıyordum amk cebimde para yoktu ben kendim almak isterdim ama yoktu amk parası neyse o gün onun ne kadar iyi kalpli birisi olduğunu anladım