Mekandan bir an önce uzaklaşmak adına koşabildiğim kadar koştum. Şehre varınca Kemal Abiyi aradım.
O:Abi neredesin? iki arkadaş öldü.
Ka:Biz Memduhla iyiyiz. Nergiz nerede lan!?
O:Kurtardım onu rehinlikten ama bombadan sonra sadece binadan kaçarken gördüm.
Ka:Oh oh şükürler olsun. Eve geç. Kızların yanına git. Ben Memduhla dükkana geçip geleceğim. Bugün kıyamet kopacak şehirde.
O:Eyvallah abi. Eve sağ gelin!
Ka:Sende aslanım.
Uzun bir koşunun ardından minibüse bindim amk. Eve varıp kapıyı kitledim. Kemal Abi ve Memduh Abi gelirse kapıyı çalardı.
O:Bir depoya gittik. Zombi haberi doğruymuş. 500e yakın zombi serbest kaldı. Evdeyiz artık yarın duruma göre yemek stoğu yapacaģız. Açelya, artık burada kalmanın bir sorunu yoktur. Ne kadar birlikte o kadar iyi.
A:Benim için daha iyi. Güvende hissederim kendimi.
K:O gün ki haber mi?
O:Ne yazık ki.