O:Açelya!
Ağlıyordu. Çöktü merdivenlere.
O:Açelya? iyi misin?
A:O adama her şeyimi adamıştım oysaki.
O:O adam ne yapıyor bilmem ama bu gece ne yapacaksın?
A:Dışarıdayım.
O:Olmaz! Gel Katre'ye dost ol.
A:Olmaz öyle. Karşı komşuya gideceğim.
O:Sen bilirsin. Bir şeye ihtiyacın olursa çekinme.
Deyip eve girdim. Katre uyuyordu. Onu yatağa kendim taşımıştım. Yanına kıvrılıp uyumaya koyuldum.
Sabah olunca uyandık ve kahvaltıyı hazırladım her zamanki gibi. Katre'nin günlük giysilerini giydirirken binadan ses geldi. Üst kata çıktı muhtemelen. Bağırış çağırış oldu. Bir el silah sesi duydum. Üst kata fırladım. Açelya, omzundan vurulmuş vaziyetteydi. Adamın elinde silah panik olmuş bekliyordu. Yüzüne yumruk atıp silahı çaldım elinden. Kendine gelince silahla tehdit ettim oçu. Açelya'yı ve o evin anahtarını alıp içeri kilitledim şerefsizi. Açelya'yı hastaneye yetiştirdim.