Yarışa hazırladım arabamı. Araba bu arada Mustang eski model ama içi modifiyeli. Yani görünüşü otantik içi ise teknolojik.
Bindim arabaya sağ koltukta da Katre. Dağ yolunda olacaktı yarış. Bazı yerler keskin virajlı. Uçma riskimiz bile varken Katre neden geldi ki diye iç geçirdim. Kabul eden beynimi gibeyim.
Arabalar yerini aldı. 6 araç içinde 4. sıradaydım. Önümdeki iddia sahibi gavat vardı. Kalkar kalkmaz çaktım arabaya arkadan. Sonra solundan son sürat aktım. Hız 90 100 110 120 130 140 derken 170'i görmüştü. Motor acı bana amk ibinesi diye ağlıyordu. Katre ise gergindi. ilk tur, dağ yokuşunda bitti. ikinci tur ise dağ virajlarında bitecekti ve bu zütveren iddiacı zütümden ayrılmıyordu. Dağ yokuşları da tehlikeli araba max 140 gidiyordu. Arkamdaki züt de insan gibi basmıyor ara ara yanıma kadar geliyordu. Bende o ara 150 çıksamda fayda etmiyor direksiyon hakimiyetimizi kaybetsem yarağı yiyeceğiz lanet olsun Katre yanımda amk.
Kafayı çevirdim diğer arabaya. bin gülüşü atıp direksiyonunu bana kırdı. Arabanın yoldan çıktığını hatırlıyorum. Taklalar attığımızı biliyorum. Hava yastığım açıldı. Katre'nin yastığı açılmadı ve Katre'nin bacaklarındaki kanı gördüm. Şu an baygınım. Kurtarıldığımızı fark ettim. Katre'nin feryadını duydum. "Orijin! Hayır bacaklarım! Haaaayır! Orijin! O iyi mi?"