Eve girdik ve amcası Katre'nin üzerine atılacakken kolundan yakaladım.
Amca:A Yenge:Y
O:Sen orada dur huur evladı.
A:Düzgün konuş.
Ka:Sen önce nerede olduğunu bir düşün istersen.
A:Sana mı kaldı Kemal, yiğenimi kaçırmak!
O:Eziyet etmek mi sana kaldı lan züt lalesi.
A:Kemal hatırın var yoksa parçalayacağım ben bunu.
Ka:Hatır matır yok. O kazığı unuttum sanma.
Y:Bu kız hırsız. 700 liramı çaldı.
K:(titrek bir sesle)Öyle bir şey yok.
Y:Nah yok.
O:Teyze, kız yok diyorsa yoktur. Otur oturduğun yere.
A:Sen bana baksana huurnun dölü.
O:Ne var lan ne! Rahat bırakacaksın kızı.
Ağzının ortasına vurdum yumruğu. Hafif sersemledi sonra da okkalı birkaç yumruk geçirdim. Kemal Ağabey izliyor, yenge hanım ağlıyordu. Katre'nin ne hissettiği ise umrumda değildi. Ben bu an farkettim. Katre'yi seviyorum ve şimdi tekmelediğim huur evladı ise intikdıbını alacağım bir it sadece.