maih'in babaannesi öyle yaşlanmıştı ki artık bir yerden bir yere bile uzanamıyordu çaresizce hergün kaşıkla su ve sebze çorbaları içiren maih içten içe onun ölmesini o kadar diliyordu ki hem bu işkenceden kurtulacak hem de biraz olsun onun yaşattıklarından biraz olsun uzaklaşacaktı

babası abisinin ölümü ile birlikte öyle bir kaybolmuştu ki herhalde iğrenç bir pazarlığın ortasında inşallah ki gebermişti

ve son nefesini verirken yaşlı mendebur bir cümle söyledi من نمی توانم اینجا متوقف کنم
bu farsçada artık burada kalamam demekti maih anlam veremedi bir anda yere düşüp bayılmış kendine geldiğinde ise babaannesi çoktan meftasını bulmuştu