sonraki günler sadece okula adapte olmaya alışarak geçirmeye çalıştım ama nedendir lisedeki halimden eser yoktu. bir türlü sevemedim ve alışamadım gibtiğimin özel üniversitesine. kafamda kurduğum gibi bir çoğunun para derdi olmayan zengin aile çocukları olmasından ötürü belki de.
hazırlık hocalarımızdan birisi rick adında bir amerikalı zenciydi. 20 yıldır türkiyedeymiş. eski asker. türkçesi çok iyi ama komik bir aksanla konuşuyor. bir gün laf lafı açıyordu ders sırasında
-hocam adana haricinde kalmak istediğiniz yer var mı
r:hayır adana çok güzel
-peki hocam niye adanayı seviyorsunuz bu kadar
r:insanları çok güzel yemekleri mmmmmmmm (orgazm yaşadı) çok lezzetli
k:hocam şırdan yediniz mi hiç
sınıf sanki yannan yediniz mi demişim gibi dondu kaldı o an
r:şırdan? ohh bir kere yedim. şekli çok kötü çok çok kötü
kadircan:hocam yok ya muazzam şekli var tam yemelik
r:yok yok çok kötü onun şekli
berkay:hocam neye benziyor ben hiç yemedim
r:ah sen bilmiyor musun şeklini
berkay:yok hocam nasıl ki
herif tahtaya yannan çizdi. irisinden hem de. lisede benim çizdiklerim kadar iyi çiziyordu bu adam. bir ara bu konuyu onunla konuşmalıydım
r:bak bu şırdan ama şekli çok kötü
kadircan:hocam bu şırdan değil başka birşey oldu
r:dick oldu bu. kocaman bir dick. kimse görmeden silim atmasınlar beni okuldan.
k:hocam silmeyin çok güzel çizdiğin
o günden sonra ben berkay ve kadircan mimlendik. kızlar bizle sohbet etmeye çekinir oldu. kadircanın adı abazaya cıktı sınıfta