Ben radikal değişiklikler yaptım. Vakit öldürmeyi bir şeyler üretmeye çevirmekti planım. Resme başladım. Karakalem amatör, basit şeyler. Ben cizdikce aslında kelimelerden çok çizgilere yakın olduğumu hissettim. Derdimi anlatabilecek kadar çiziyorum. Kelimeler dile varmıyor. Çizgiler elimden akıyor. Çizgiler kim ne anlamak isterse onu anlatıyor. Birine anlatma derdi olmadan sadece kendime. Sözler her zaman gösterilmek isteneni göstermiyor. Sözler gözardı edilebiliyor. Bakışlar anlam ifade etmiyor. Detaylar sözlerden çok çizgilerde anlam buluyor. Vakit buldukça çizeceğim. Burada cümleler kendime anlatmaya çalıştıklarımı anlatabiliyor mu emin olamıyorum. Truman show gibi hayat. Hep şüphe, hep tetik de olmak... Bu beni yoruyor. Paranoya değil. Sadece "biri olsa" hissi geldiğinde. Sarılıp cok yorulmuştum demek. Yillar oldu. Içime attığım sözler kar taneleri gibi saçlarıma döküldü. Beyaz rengi veren o kristaller oldu.